Γεννήθηκε στην πανέμορφη Μονεμβασιά και τέλειωσε το Γυμνάσιο στο Γύθειο.
Το 1925 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα , όπου έκανε διάφορα επαγγέλματα (δακτυλογράφος, αντιγραφέας συμβολαιογραφείου,ηθοποιός και χορευτής), πριν να προσχωρήσει στην Αριστερά.
Το 1934 εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή (Τρακτέρ), το 1935 τη δεύτερη
( Πυραμίδες) και το 1936 τον περίφημο Επιτάφιο, που κατασχέθηκε και κάηκε, μαζί με άλλα έργα αριστερών συγγραφέων, από το δικτάτορα Μεταξά μπροστά από τις Στήλες του Ολυμπίου Διός.
Στην Κατοχή παρέμεινε στην Αθήνα και οργανώθηκε στο ΕΑΜ των Λογοτεχνών.
Από την απελευθέρωση έως και τη Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 αρχίζουν οι αλλεπάλληλες , λόγω των φρονημάτων του, εξορίες σε διάφορα νησιά : Λήμνος, Μακρόνησος, Άγιος Ευστράτιος, Γυάρος, Λέρος Σάμος.
Παρά τις αφάνταστες όμως ταλαιπωρίες του , πάντοτε εύρισκε χρόνο για να γράφει ποίηση και να ασχολείται ερασιτεχνικά με το άλλο μεγάλο πάθος του, τη ζωγραφική.
Το 1954 παντρεύτηκε την παιδίατρο Γαρυφαλιά (Φαλίτσα) Γεωργιάδη, με την οποία απέκτησε μία κόρη (Ελευθερία-Έρη).
Το έργο του είναι απέραντο: πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα, τέσσερα θεατρικά έργα και μελέτες, μεταφράσεις ξένων λογοτεχνών , χρονογραφήματα.
Το 1956 τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος»,
το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νομπέλ , το 1975 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1977 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη.
Κρίνοντας συνολικά το έργο του Γιάννη Ρίτσου, μπορούμε να πούμε ότι ύπήρξε μεγάλος ποιητής,αν και η πολυγραφότητα και η πολιτική μονομέρεια που τον διέκριναν τον οδήγησαν πολλές φορές σε συλλήψεις με αποτελέσματα μέτρια έως κακά.
Σήμερα , περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι ανάγκη να ξαναδούμε νηφάλια το έργο του και να επανεκδοθούν σε μία ευσύνοπτη ανθολογία όλα τα κείμενα που αντέχουν στο χρόνο, μερικά από τα οποία είναι κορυφαία ποιητικά δημιουργήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου