Παρασκευή, Απριλίου 18, 2008

ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 70


Αλέξης Ζήρας (1945)

ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 70

Πίνοντας τσάι στο καφέ «Μπραζίλιαν»
Δίνω μια συμβουλή στην Άρτεμη.
«Σκέψου καλά
αυτό το προξενιό της μάνας σου,
έπιασες τα τριάντα, καιρός να μπαλωθείς.
Οι έρωτες με ποιητές δεν βγάζουν πουθενά.
Είναι σαν ν’ αποθέτεις τις ελπίδες σου
Σε καραβάκια χάρτινα.
......................................................................
Λογάριασε ακόμα και ξενύχτια άχρηστα
Κι εκτρώσεις
Κι άσκοπες συζητήσεις
Γύρω από το ύφος του Ελύτη.
Βάλε κι ένα σωρό λογομαχίες
Πάνω στις θέσεις της Αριστεράς.
......................................................................
Τέλος είναι και μια καλή ευκαιρία
Να φύγεις απ’ το καταραμένο αυτό
Συνάφι των λογοτεχνών.
Και μη διστάζεις άλλο».

Ο ύπνος των ερωτιδέων. Εκδόσεις «Τραμ», Θεσσαλονίκη 1978.

Έκκληση του Προέδρου του ΚΟΜΑΛΙ προς τον Πρόεδρο της MIG


Προς τον κύριο Βγενόπουλο, Πρόεδρο της MIG

Αξιότιμε κύριε

Εγώ και οι συγγενείς μου έχουμε προ καιρού ιδρύσει το ΚΟΜΜΑ ΑΒΑΣΤΑΧΤΗΣ ΛΙΓΟΥΡΑΣ (ΚΟΜΑΛΙ) , στο οποίο έχω εκλεγεί ισόβιος Πρόεδρος με ποσοστό 99,99% (μειοψήφισε μόνο ο σκύλος μου,επειδή λόγω οικονομιών αγοράζω πια την τροφή του από το Lidl).
Ύστερα από την παλικαρίσια μήνυση που κάνατε εναντίον του κυρίου Αλέξη Τσίπρα, βγαίνω κι εγώ ανοιχτά να διακηρύξω με όση φωνή διαθέτω ότι ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΚΕΤΟΥ ΤΟΥ ΟΤΕ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΤΕ ΣΕ ΜΠΑΙΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ ΞΑΝΑΓΙΝΑΤΕ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ 200 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ!
Σας παρακαλώ λοιπόν, επειδή δεν είμαι βουλευτής, αντίθετα είμαι ένας πενόμενος καταναλωτής, που τον ανησυχεί η συνεχής άνοδος του πληθωρισμού και της τιμής του αργού πετρελαίου,
να μηνύσετε κι εμένα,
ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία μου διά του ποσού των πέντε (5) εκατομμυρίων Ευρώ,
το οποίο φυσικά , σύμφωνα με την πάγια ανιδιοτελή επιθυμία σας, δε θα καταλήξει στα χρηματοφυλάκιά σας ,
αλλά θα αποδοθεί στα ταμεία του ΚΟΜΑΛΙ .

Με εξαιρετική εκτίμηση
Γεροντάκος

Εν τη ενώσει η ισχύς!


Σκίτσο από το Βήμα, 25/3/2006.


Παναγιώτης Ψωμιάδης: « Το 2010 πάω για Δήμαρχος Θεσσαλονίκης!»

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ

Ο αποτυχημένος , ο ανεπαρκέστατος , ο προκλητικός ξερόλας, ο σκοταδιστής , έχει το θράσος να λιγουρεύεται και το δημαρχιακό θώκο της συμπρωτεύουσας!
Δυστυχώς θα τα καταφέρει , γιατί είναι άσος στα επικοινωνιακά κόλπα και στις μεταμφιέσεις.

Εκτός εάν ... εκτός εάν έχει απέναντί του τον κατάλληλο άνθρωπο, τον σοβαρό , τον μορφωμένο, τον δυναμικό , αυτόν που θα έχει όραμα και ρεαλιστικές προτάσεις , για να βγάλει την πόλη από τα τραγικά αδιέξοδά της.
Ιδού λοιπόν η μεγάλη πρόκληση για τους ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά αυτήν την πόλη: να συγκροτήσουν από τώρα ένα πλατύ μέτωπο για τη σωτηρία της , έναν υπερκομματικό κολοσσό που θα υποχρεώσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τις απειράριθμες ομάδες των «καθαρών» , των «αδιάφθορων» και των «συνεπών» να συνεργαστούν χωρίς ιδιοτέλεια και έπαρση, πετώντας στη θάλασσα τη μυωπική νοοτροπία τους, που τους κάνει επί τρεις δεκαετίες να προστατεύουν τα ψωραλέα δεντράκια τους , ενώ δίπλα τους οι ανίκανοι Ψωμιάδηδες υλοτομούν ανενόχλητοι ολόκληρο δάσος.

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

[........]Αυτό που λέμε γλώσσα των κουλτουριάρηδων είναι ένα κουρκούτι από νεόκοπες λέξεις, από ξένες αμετάφραστες λέξεις και από λέξεις παρμένες από διάφορες επιστήμες, λ.χ. η μεταστοιχείωση της demi νομενκλατούρας. Μ’ ένα τέτοιο κουρκούτι, στο τέλος δεν βγάζουν νόημα ούτε αυτοί ούτε φυσικά κι εμείς. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη λέξη δομή που αναφέρεται στο χώρο, ενώ η λέξη διαδικασία αναφέρεται στο χρόνο. Τι θα έλεγες όμως αν ξαφνικά διάβαζες τη φράση δομικές διαδικασίες ή τη φράση διαδικαστικές δομές; Ρώτησα κάμποσους να μου τις εξηγήσουν , μα δεν μπόρεσε κανένας να με διαφωτίσει. Γιατί, όπως καταλαβαίνεις, πρόκειται για μπαρούφες. Το μεν επίθετο δομικές έχει χαρακτήρα χώρου, το δε ουσιαστικό διαδικασίες έχει χαρακτήρα χρόνου. Τι μπορούν , λοιπόν, να σημαίνουν οι δύο αυτές φράσεις όταν στην καθεμιά το επίθετο αναιρεί το ουσιαστικό;[........]».


Ντίνος Χριστιανόπουλος : «Τα αλαμπουρνέζικα και η γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων», Εκδ. Τα τραμάκια, Θεσσαλονίκη 1990.

Τετάρτη, Απριλίου 09, 2008

Νέα - Ειδήσεις-Νέα-Ειδήσεις-Νέα- Ειδήσεις


Νέα - Ειδήσεις-Νέα-Ειδήσεις-Νέα- Ειδήσεις


NA ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΝΤΟΠΑ!



NA ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΝΤΟΠΑ!

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
ΤΩΝ "ΧΡΥΣΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ",
ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΡΓΟΜΙΣΘΟΥΣ ΚΡΟΙΣΟΥΣ
ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ!

ΝΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΟΜΑΣΤΕ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΚΑΤΑΒΛΗΤΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ
ΤΩΝ ΧΑΠΑΚΩΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΚΡΕΑΤΩΝ!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΒΛΑΣΤΑΡΙΑ
ΠΟΥ ΞΗΜΕΡΟΒΡΑΔΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ,
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΝ ΚΑΜΙΑ
ΑΔΕΙΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΟΠΑΠ!

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ


Τζένη Μαστοράκη
(1949)

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Στον Άρη Αλεξάνδρου

Το ποίημα παντοδύναμο,
σαν μυθικός ποταμός,
γενάτο,
με τα φυσεκλίκια σταυρωτά,
κατεβαίνει κορνάροντας
και λιγώνει τις αγαπητικιές.
Κι ο ποιητής
που ερωτεύτηκες στα δεκαοχτώ σου,
δεν υπάρχει πια,
γιατί υπάρχω θα πει
έχω σπίτι στην Κυψέλη,
πού θα πάτε το σαββατοκύριακο
ή από δω η κυρία μου.
Κάτι τύποι, ψηλά στις εξέδρες,
κάνουνε κόλπα με χρωματιστά μαντίλια,
όπως παλιά οι κομπογιανίτες
με το κάρο
σου βγάζαν το γερό σου δόντι
για δυο τάλιρα.

Το σόι, Κέδρος 1978.

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Felice chi e diverso
essendo egli diverso.
Ma guai a chi e diverso
Essendo egli commune.

Ευτυχισμένος όποιος διαφέρει
όντας διαφορετικός.
Αλίμονο όμως για κείνον που διαφέρει
Όντας κοινός.

Sandro Penna ( Περούτζια 1906- Ρώμη 1977)
“ Appunti 1938-1949” («Σημειώσεις 1938-1949»)

ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ!


ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ!

Επί μέρες
στο έλεος ανεύθυνων «επαγγελματιών»,

ανίδεων «ειδικών»
και «αφιλοκερδών» κερδοσκόπων.
Συμπράγκαλα, σμπαραλιασμένα
από
τις «αβρές» χερούκλες αλλοδαπών βαστάζων ,
που υψώνονται μες στα δωμάτια σαν οδοφράγματα
και απειλούν
να επιβάλουν στο διηνεκές
την επανάσταση
του χάους στις αγαπημένες συνήθειες.
Η ανατροπή της κανονικότητας της ζωής .
Άγνωστα πρόσωπα, άγνωστο περιβάλλον.
Με το τηλέφωνο κομμένο επ' αόριστον.

Και την υπομονή να λιγοστεύει επικίνδυνα...
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!"
ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΙΛΕΣ

ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ...